....What I see is how I feel and DAMN.. I'm alone

 

بد وصف حاله! لحنش.. و فقط اون damn!

 

تکیه بر ایم چو سهوست و خطا/ من چرا عشرت امروز به فردا فکنم؟؟

 

And once again I'm thinking about taking the easy way out

‌But If I let you go, I will never know

What my life would be, holding you close to me

Will I ever see you smiling back at me

؟؟؟How will I know

 

می دونم خیلی قابل باور نیست! ولی به این نتیجه رسیده ام که تعیین کننده ترین پارامتر در سرنوشت روابط ما اینه که من چقدر دیگه قراره انتظار داشته باشم که تو اشتباهات من رو جبران کنی؟!!!

اگه فقط می تونستی حدس بزنی اینجا چه خبره....

می دونم! این وضع باید عوض بشه! بدون! وقتی من می گم باید عوض بشه یعنی بی برو برگرد عوض میشه! فقط یه فرصت دیگه احتیاج دارم! دریغ که نمی کنی؟

نتیجه؟؟ God damn it!

 

 

غر می زدم که: من که  این بابا رو کاری نکرده ام! وقتم رو هم براش تلف نمی کنم اصلا! چرا اینطوری تا می کنه باهام! حالا که کارم گیرش افتاده ناز می کنه واسه ما....  دوستمون نه گذاشت، نه برداشت، گفت: come'n مینا! طرف واقعا دختربازه! معلومه که از تو بدش می آد!

بعد از کلی تعمق، هنوز به نتیجه ای نرسیده ام که این گزاره (در صورت صحت) باید شادم کنه یا ناراحت.... تصمیم گیری سختیه!