Still I wonder if you know
How it really feels
To be left outside alone
When it's cold out here ...
درد خوب می شه، اما جای زخم ها باقی می مونه...
پی نوشت: فکرهامو کردم. کلی هم با نعنا حرف زدم. اشتباه کرده بودم. جای زخم ها شاید باقی بمونه، شاید هم نمونه، اما حتما دیر یا زود فراموش می شه...
بی هوا، وسط کلی کار یهو یاد صدای خنده ات می افتم... همیشه دوستش داشتم.. به همین بی ربطی روزم ساخته میشه... به همین بی دلیلی شاد می شم و شاد می مونم...
واسه من همین فقط باقی مونده. گفته بودم که only love remains. ...
دیوانه وار کار می کنم... خیلی سرم شلوغه! کلا خیلی شادم و خیلی کار دارم.. خسته می شم... از یه جایی به بعد دیگه ارتباطمو با دنیا کم کم از دست می دم... همه اطرافم توی یک مه غلیظ دیده میشن... همه صداها یه جور خاصی اکو می گیرن واسم... انگار از ته یه غار همه حرف می زنن... همه چیز به جز کارهام واسم محو می شن...
همه چیز به جز کارهام واسم محو میشن.. همه چیز به جز کارهام و یه تصویر... تصویر دستت چپت روی گونه راستم.... هر چی دنیا ازم دورتر می شه این تصویر زنده تر می شه....
آقا یعنی shit! یعنی shitها.....
یعنی نظر کرده خدا هم بودم، اصلا تو بگو خود خدا هم بودم، خدا نمی اومد همچین حالی بهم بده (این می تونه به عنوان اثبات عدم خدا باشه واسه خودش...) اونهم این جور غیر منتظره و تمام و کمال..
یعنی من میرم... خب؟ می رم تا خود قیامت و آخر دنیا حال این زندگی رو می برم.. نه که یعنی لذت ببرم ها... نه! حااالشو می برم...
وای! چه وضعشه؟ چرا هیشکی نمی فهمه من چرا همه اش wobbly هستم؟ اصلا برید به جهنم! می خوام صد سال سیاه ندونید....
I see him falling... I see him all confused... I see him enjoy every single word we talk... I see him relish just staying away, looking at me dancing and laughing... I see him already terrified of missing me... I see him trying to connect to my all enthusiasm... I see him falling...
I look inside.. explore my emotions... and finally I find it:
I don't care!
PS: Ok! Frankly, I can't be perfectly careless after I catch you looking at me like that when I look away...