25 روز.... خیلی طولانی نیست. ولی به نظر کافی میاد.
هنوز نتونسته ام شوک خبر رو رد کنم. ولی اون قدر به خودم اومده ام که بفهمم چقدر شادم.
من 25 روز برای زندگی کردن فرصت دارم.
یه زندگی بی نظیر. درست همون چیزی که آدم تو این سن لازم داره. دوستی معتقده تو این سن آدم حق داره به خاطر حال زندگی کنه و برای آینده ای که معلوم نیست چی میشه زندگیشو خراب نکنه.
25 روز می خوام برای خودم طوری زندگی کنم که 30 سال دیگه از بیست سالگی ام این چند روز رو به خاطر بیارم.
به سعه صدر نیاز دارم برای تحمل این همه شادی.....