یاد من کن...*

من می فهمم که قضیه هیچ وقت چیز خیلی uniqueای نبود. واقعیت اینه که هر کس دیگه می تونه همون کارهایی رو برای من بکنه که تو واسم می کردی. خیلی های دیگه با کمال میل و اصرار تمام کارهایی که تو هیچ وقت برام نکردی رو برام انجام می دن. خیلی های دیگه که شاید هیچی از تو کم نداشته باشن، به اندازه تو ممکنه دوستم داشته باشند... یا حتی خیلی خیلی بیشتر از تو...

سوال اینه که آیا من هم می تونم کس دیگه ای رو به اندازه ای دوست داشته باشم که تو رو دوست داشتم؟ یا حتی خیلی خیلی کمتر..؟ 

سوال اینه که آیا اصلا دلم می خواد کس دیگه ای رو دوست داشته باشم...؟؟

*هر کجا رفتی پس از من... محفلی شد از تو روشن... یاد من کن

هر کجا رفتی به بزمی.. عاشقی با لب گزیدن.. یاد من کن.. یاد من کن...

هر کجا سازی شنیدی... از دلی رازی شنیدی... شعر و آوازی شنیدی...

چون شنیدی گرم شنیدن... وقت آه از دل کشیدن... یاد من کن... یاد من کن...