فردا، ترانه ای خواهم ساخت .

که من بگم صنما جفا رها کن و تو باز نفهمی و مسخره بازی در بیاری و من بدونم که نه من ماندنی هستم، نه تو! آنچه ماندنی است، ورای من و تو است و تو باز طبق معمول نفهمی...